Գարունը մարդկության գոյության ամբողջ ընթացքում եղել է նոր սկսբի խորհրդանիշ: Այն միշտ իր հետ բերել է ջերմությունը և ծաղկունքը: Նրա մասին գրված են եղել բազմաթիվ ստեղծագործություններ: Ես հավաքել եմ այն ստեղծագործությունները, որոնք ինձ դուր են եկել ամենաշատը:
Վերլուծություն
Հետևյալ ստեղծագործության, իմ կարծիքով, գարունը ներկայացվում էր ինչպես նոր սկիզբ: Այն փոխանցում էր այն գաղափարը, որ ավարտից հետո միշտ կա նոր սկիզբ: Ավարտը միայն առաջաձնում է նրա համար ճանապարհ, տալով գոյության հնարավորություն: Նաև այստեղ նշվում է ընկերոջ կերպար, որը տեսնելով դեռ պատրաստ չէր նորին, ի տարբերություն ուրիշ հերոսին, ով ամբողջ ստեղծագործության ընթացքում կանչում էր նրան սարեր: Ստեղծագործության վերջում այդպես էլ չբացահայտվեց համակրեպվեց ընկերոջ կերպարը նոր սկզբի հետ, թե ոչ:
Վերլուծություն
Այս ստեղծագործության հիմքն է հանդիսանում սերը: Այստեղ գարնան արևը հանդիսանում է միջոց, որը թույլ է տալիս լավագույնը տալ սիրվածին:
Վերլուծություն
Վահան Տերյանը իր հերթին, գարունը նույնպես կապում է սիրո հետ: Ամբողջ ստեղծագործության ընթացքում նա ցգում է կարոտի նման մի բան՝ սիրո ցանկություն: Նրան թվում է, որ նրան արդեն կանչում է այդ սերը, բայց տրտում մի երգը իր սրտի մեջ, ցույց է տալիս, որ սերը այս պահին նրան հասանելի չէ:
Ալլա Մալխասյան 